چند شنبه های بی تو

 

شاعرم!
این را از نگاهای چشم هایم نمی فهمی؟

سفیدی ناخن هایم

کوچکی آسمانم

و برش های دوری که از تو جا مانده است

پاییز بی شعرهای من

در ورق هایی دور

بی پنچ شنبه های تو پیاده می گذشتم

کوچکی آسمانم راهی به فردا نمی شناخت

وگرنه آمدنت را از دوردست های تو می گریست .