اگر نیایی

اگر نیایی

سنگ به آسمان می زنم

و اشکم را به آسمان پرتاب می کنم

اگر نیایی

دمپایی را جفت می کنم

و پلک اینه را تر

فکر نکن گریه نمی کنم

یا رهایت

اخمی از خط آسمان کم نمی شود

اگر باز هم نیایی . . .

دوستم بدار فقط همین !

آن گونه  دوستم بدار ، که گرهی از هم بگشاییم .

تنها دلبسته ی من باش چنان دوستم بدار که هر روز شوق مان بیشتر شود.

مگو به مرگ تو ، برای من نمیر ، نه چنان مکن

زنده باش و دوستم بدار

                   فقط همین !